Sevim KORKMAZ

İsra ve Miraç hadiseleri  mucize değildir. Mucize aklı, iradeyi aciz bırakan demektir. Bunun için de insanların görmesi bu mucizeye şahit olması gerekir.

Sünnetullaha aykırı olan, insanın aklıyla ve Allahın öğrettiği sünnetullah ilkeleri ile açıklanmaları mümkün olmayan hadiseler mucizedir.

Mucize peygamberin Allahın elçisi olduğuna inanmayan insanlara iman etmeleri için peygamberlere verilmiştir. 

Mucize sünnetullahın bir parçası değildir. Zaten ikisi anlam olarak zıt. Sünnetullah sıradan olağan şeyler meselâ güneşin hergün aynı yörüngeyi takip etmesi. Denizde ayın çekim gücü  etkisiyle her  an med cezir oluşması sünnetullahtır fakat Allahın bir peygamberine asani denize vur deyip bu med cezire bir süre ara vermesi mucizedir.

İman- Acziyet İlişkisi
İman edenlerin çoğu kendi acziyetini görüp iman eder. İnsan kendini yeterli güçlü görünce tuğyana düşer, azar. Bu yüzden Allah onun kendini aciz hissedeceği durumlar hasıl eder. Bazıları bunu anlar iman eder bazıları inkarında ısrar eder. 

Mesela, İbrahim peygamberin ateş tarafından yakılmadığını ordaki herkes gördü ve aciz kaldı, Musanın denizi böldüğünü, İsanın ölüyü dirilttiğini de aynı şekilde insanlar gördü. Ama miraç bu yönleri ile tam 
olarak mucize değildir.

Acziyet çaresizliği, kafa karışıklığını, yüzyüze geldiği durumu izah edememeyi bu yüzden de güçsüz bir şekilde gönülsüz teslim olmayı gerektirir. Ama mümin böyle olmaz. Zaten müminlerin mucizeye de ihtiyacı yoktur, Ebubekir gibi o ne dediyse doğrudur der geçer mümin. 

Vahiy mucize midir?

Allahın insanlara peygamber gönderip vahyetmesi Kuranda Allahın ilk insandan beri yaptığı olağan bir şey olarak anlatılıyor. Ve son peygamber ile de bunu tamamlıyor. Bu yüzden  peygamberlerin vahiy alması mucize değildir.

Mucize müminleri değil kafirleri aciz bırakır. Yada inatçı kibirli nankörleri aciz bırakır demek daha doğru. Bu acziyet kiminin küfrünü arttırır Firavun gibi; kiminin imanına vesile olur Firavunun sihirbazları gibi. 

Kafirler ise, bizzat gündüz peygamberin göğe yükseldiğini görse bu sihir büyü vb der yine iman etmezler. 

İsra ve miraç vuku bulduktan sonra bunu Allah vahyinde kendisi anlattı ki vahye inananlar müminlerdir. Kafirler zaten vahye inanmıyor kaldı ki vahyin bahsettiğine inansın da aciz kalsın, mümkün müdür? 

Müminler mucizelere şahit olsalar bile Ebubekir kadar tepki verirler, zaten daha fazlasına iman etmiş, peygamber göğe çıkmış, denizi yarmış, ölüyü diriltmiş çok mu? İman edenlerin imanını arttırır ama buna bir luzumiyet değil Allahın onlara lutfunu arttırması diyebiliriz.

Olayın bir de şu boyutu var, iman edenler için her gün güneşin doğuşu batışı, yerin göğün halleri dahi mucizedir onları aciz ve hayran bırakan ve onlara şunu söyleten olağanüstü harikulâde olaylardır: Allahım bunları boşuna yaratmadın! Zaten hamd yani övmek de kendi acziyetimizi idrak edip bunları ben yapamam yapsa yapsa çok güçlü mükemmel bir varlık yapmıştır demek değil midir? Bu açıdan bakınca da iman edenin daha fazla mucizelere ihtiyacı yoktur. 

Musa peygamberin denizi böldüğünü mümin kafir herkes gördü ama isra ve miracı görmedi kimse.

İsa peygamberin ölüyü diriltmesi, beşikte konuşması ile isra ve miraç hadisesinin aynı mahiyette olduğunu söyleyebilir miyiz?

İsra ve miraç hadisesinin İsaya, Musaya verilen mucizeler kategorilerinde olmadığını görmekteyiz. Çünkü onların bu olağanüstü yaptıklarına daha doğrusu Allahın onlara yaptırdığına insanlar şahit oldular fakat isra olayına böyle bir şahitlik yok.

Bu yüzden isra ve miraç müminlerin imtihanıdır.

İsra ve miraç olayı  insanlar şahit olup aciz kalmadığı için vaka olarak mucize değildir, vahiyde anlatımıyla, sadece  peygamberin şahit olduğu bir olayın  bizim için imtihan  vesilesi olmasıdır. 

Ve hedef kitlesi diğer mucizeler gibi kafirler değil müminlerdir.

O müminler ki, Allah ve Resulü ne dediyse ayniyle doğrudur ve vuku bulmuştur deyip teslim mi olacaklar yoksa bunun mahiyetini tartışıp, bedenle mi ruhla mı vb, vuku bulup bulmadığı konusunda ihtilafa mı düşecekler diye bizim için imtihandır diye düşünüyorum. 

Allah ve Resulü ne dediyse en doğrusunu demiştir ve ayniyle vuku bulmuştur!