Servet HOCAOĞULLARI

"Bu100denTürkiye" ismiyle bir çalışma içindeyiz. Onlarca ilde yıllardır sahadayız. "Kırık Ayna"ya baktığımızda yüzümüzün parçalı görülmesi gibi; Toplumun da yüzü parçalı görülüyor. Çünkü politik aynaya bakıyoruz. Oysa politik ayna artık "Kırık Ayna" etkisinde. Politika birleştiremez; Çünkü parçalandı politika.

Toplum; Sosyal Medyada /Dijitelde toplum; Partilerle kendini ifade eden Toplum ve Günlük/Doğal hayat içinde Toplum olarak üçe bölünmüş durumda. Hatta kendimi dışarıda tutmadan söylüyorum: Üç ayrı yönümüz/yüzümüz var hayatta ve bir türlü bütünleyemiyoruz. Çünkü baktığımız her ayna kırık!...

Kuşkusuz uzun süre kırık aynaya bakan ve buna alışan insan; kendi yüzünün de aynada gördüğü şekilde olduğunu düşünmeye ve kabullenmeye başlıyor. Hatta zamanla "Üç kişilik" şeklinde bir "bölünmüş kişilik" üzere hayat sürüyor: Gerçek hayatta başka; sosyal medya/dijitalde bir başka; Partiler üzerinden ise bam başka bir kişilik sergiler haldeyiz....

Dolayısıyla "ÜÇ TÜRKİYE" var karşımızda. Üstelik bir birini inkar eden, bir birini kurban verme gayretinde olan ve hatta bir birini rehin almaya çalışan üç ayrı Türkiye var!...

Şahsim gözlemim odur ki; artık toplum; günlük hayatta-gerçek hayatta/günlük hayatında olduğu gerçekliği unuttu! Hatta bilerek unutarak hareket etmeyi daha çok önemser hale geldi. Çünkü sosyal medyadaki/dijital mecralardaki imkanlar/fırsatlar ile Partiler üzerinden elde edilen imkanlar-fırsatlar daha cazip/zevkli/şansı deneme becerisi yüksek kabul edildi. Sonuç: Çoklu kişilik; Bölünmüş sosyoloji ve tabi "Karşıtlanmış hayatlar" haritası...

Fakat zamanla bir şeyi daha fark ettim: Aslında "Kırık Ayna" sadece bir sosyo-psikolojik durumumuz değil; artık bir endüstri var ortada. Bir fırsatlar sirki kurulmuş. Hatta artık "Profesyoneller" diyeceğimiz bir meslek alanı olmuş ve herkes talip!

Bu "Profesyonellik" öyle bir moda-trend halinde ki; artık bireyler "Profesyonel" olabildikleri kadar muhatap alındıklarını/imkan elde edeceklerini düşünüyorlar. Hatta artık politikacılar, akademisyenler, sanatçılar, eğitimciler, İlahiyatçılar ve tabi politik bir rol olarak seçmenler "Profesyonellik dersleri" verir veya alır oldular. Toplum kendine benzer Profesyonellerle "çevre", "cemaat" oluşturuyor....

Bu arada "Atatürkçülük", "İslamcılık", "Türkçülük", "Dincilik", "Ateistcilik"... gibi tüm etiket kullanmaların pratiklerine baktığımızda; kapağı Profesyonelliğe atabilmişlerin tutunmak için "Kariyer Taxi" olarak kullandıklarını tespit ediyoruz. Ve tabi çok ama çok büyük bir "Maskeli balo"ya evrildi toplum!...

Bu ÜÇ TÜRKİYE ve bölünmüş sosyoloji içinden bizi iktidarın çıkaracağını sanmak gibi bir de büyük bir politize olmuş efsane var!... Oysa; İktidar dediğin şey ( Muhalefeti ile birlikte) bir PROFESYONELLER LİGİ'dir.

Toplum artık Profesyonel görmediği hiç bir şeye itibar etmiyor ve hiç bir kişiyi incelemiyor!... Hatta Profesyonelliğin ilk belirtisi olan "Kullan!" parolasını "Besmele" işlevinde etkinleştiriyor...

Topluma yeni katılan çocuklar mı? Onlar Profesyonel bir topluma doğuyor!... Büyüdükçe şunu fark edecekler: Toplum Profesyonel olmayan her şeyi "Beceriksizlik" olarak görüyor ve Profesyonellikten sakınan her bireyi de "Faydasız kişilik" olarak etiketliyor. Kuşkusuz aileler de çocuklarına Profesyonellik ganimetinden elde ettiklerinden verdikleri oranda şunu düşünüyorlar: Her doğan çocuk "Profesyonellik varisi" olarak var!...

"Bu100denTürkiye" çalışmamızda o kadar çok Profesyonelle karşılaştık ki; her biri ayrı bir analiz konusu. Fakat parmakla sayılı olsa da; Profesyonelliğe kendini kaptırmamış bireylerle de karşılaştık. Onlara sorduk: size nasıl hitap edilmesini istiyorsunuz?" diye. Cevapları hepsinde aynıydı: " Etkin ve Sivil".